Vladika Lavrentije upokojio se u Gospodu

Jedan od najplodnijih arhijereja Srpske Pravoslavne Crkve, prvi episkop zapadnoevropske eparhije, vladika šabačko-valjevski, a potom i šabački Lavrentije, upokojio se u 55. godini arhijerejske službe

Vladika šabački Lavrentije, najstariji episkop Srpske Pravoslavne Crkve, upokojio se u Gospodu u Šapcu, u nedjelju 23. januara, u 87. godini života.

Blaženopočivši vladika rođen je na Svetog Savu, 27. januara 1935. godine, u Bogoštici kod Krupnja. Završio je gimnaziju u Loznici, bogosloviju Svetog Save i Pravoslavni bogoslovski fakultet u Beogradu.

Zamonašen je 1958. godine u manastiru Krušedol na Fruškoj gori. U Sremskim Karlovcima iste godine rukopoložen je u čin jerođakona.

U čin jeromonaha rukopoložen je 1961. godine u Beogradu. Postavljen je za ekonoma bogoslovije Svetog Save i za duhovnika crkve Ružice na Kalemegdanu.

Pravoslavlje i Vjersko-dobrotvorno starateljstvo

Na poziv Mitropolita sarajevskog Nektarija, otišao je, 1962. godine, na Kuprešku visoravan, gdje je obnavljao vjerski život i crkvu u Vukovsku.

Nastavnik u obnovljenoj bogosloviji u manastiru Krka postao je 1964. godine, a 1967. godine izabran je za vikarnog Episkopa patrijarha srpskog Germana. U Sabornoj crkvi u Beogradu hirotonisan je za episkopa sa titulom moravički 16. juna 1967.

Iste godine pokrenuo je list Pravoslavlje čiji je bio prvi urednik. Organizovao je Vjersko dobrotvorno starateljstvo pri Arhiepiskopiji beogradsko-karlovačkoj i neumorno radio na formiranju horova, folklornih grupa, dramske sekcije, ali i održavanju besplatnih dopunskih časova učenicima.

Predvodio je delegaciju Srpske Pravoslavne Crkve na Četvrtoj skupštini Svjetskog savjeta crkava, 1968. godine, u Upsali (Švedska). Tada je i izabran za člana Centralnog komiteta ove organizacije.

Episkop zapadnoevropski

Za episkopa novoosnovane Eparhije zapadnoevropske izabran je na vanrednom zasjedanju Svetog arhijerejskog sabora 30. marta 1969. godine.

Zbog nedostatka hramova (postojali su samo u Beču, Parizu, Birmingemu i Lidsu), služio je uprotestantskim i katoličkim hramovima, prije ili poslije njihovih bogosluženja.

Vremenom, počele su da se formiraju parohije u većim gradovima, a uz njih i horovi, kola srpskih sestara i folklorne grupe. Počelo se i sa kupovinom ili gradnjom crkava širom eparhije.

Vladika Lavrentije je 1971. godine, u Diseldorfu, osnovao štampariju Ostrog. U njoj su se, pored drugih knjiga i crkvenih kalendara, štampala i sabrana djela svetog vladike Nikolaja (Velimirovića). Ova izdanja su od posebnog značaja, jer u to vrijeme u Jugoslaviji je sve u vezi sa episkopom Nikolajem bilo ”nepodobno”.

Vladika Lavrentije bio je dugogodišnji član Evropskog i bliskoistočnog Biblijskog društva, predsjednik Biblijskog društva Srbije, ali i dugogodišnji predsjednik srpsko-nemačkog društva za saradnju.

U šabačko-valjevskoj i šabačkoj eparhiji

Za Episkopa šabačko-valjevskog izabran je 25. juna 1989. godine.

Tokom njegovog upravljanja Eparhijom šabačko-valjevskom podignute su brojne nove bogomolje, dok su stare obnovljene. Izgrađeni su novi parohijski domovi, a zaživelo je i trinaest novih manastira. U Šapcu je 1993. godine otvorio kuhinju za siromašne.

Na prijedlog episkopa Levrentija, eparhija šabačko-valjevska, 2006. godine, podjeljena je na dvije – šabačku, čiji je postao prvi episkop, i valjevsku.

Nosilac je ordena Svetog Save prvog stepena koji mu je 2017. godine dodjeljen povodom 50 godina arhijerejske službe, ali i ordena Predsjednika Republike Austrije za širenje hrišćanskih i međuljudskih odnosa srpskog i austrijskog naroda i za iskazanu brigu za pravoslavne Srbe u Austriji. Bio je i počasni građanin njemačkog grada Hildeshajma.

Blaženopočivši vladika govorio je engleski, njemački i ruski jezik.

P.K. po eparhija-sabacka.com