Savindan – hramovna slava u Novom Mestu – Mitropolija zagrebačko-ljubljanska

Sveti Sava do današnjeg dana sija kao zvijezda vodilja. On je veliki zato što je nasljednik Hristov i nasljednik Svetih otaca, zavjetuje nas da se držimo jednom otkrivene vjere pravoslavne koja je utvrđena na sedam vaseljenskih sabora, rekao je vladika Kirilo u Novom Mestu.

Slava hrama u Novom Mestu, posvećenog Svetom Savi, proslavljena je u nedjelju, 26. januara. Svetu Liturgiju služio je Episkop buenosajreski i južno-centralnoamerički Kirilo, administrator Eparhije zagrebačko-ljubljanske. Sasluživali su mu jerejin Veselin Ristić, paroh u Celju, Danijel Nikolić, paroh u Novom Mestu i đakon Aleksandar Lukić, a pojao je vizantijski hor iz Ljubljane.

Po završetku Svete Liturgije blagosloveni su slavski darovi, a potom su najmlađi izveli svetosavske recitacije. Episkop Kirilo je djeci uručio svetosavske paketiće, a uslijedila je i trpeza ljubavi i kulturno umjetnički program koji je upriličilo Srpsko kulturno društvo Novo Mesto. Kum ovogodišnje slave bio je Milorad Milovanović sa porodicom.

U liturgijskoj besjedi episkop Kirilo je podsjetio da se ljudima daju različiti darovi Duhom Svetim jer svi ljudi krštenjem u ime Svete Trojice dobijaju dar Duha Svetoga. Taj dar se ostvaruje na razne načine, neki su apostoli, neki proroci, neki čudotvorci, a neki su učitelji. Sveti otac Sava imao je više darova pa ga mi zovemo i prosvetiteljem i učiteljem i ranoapostolnim ocem koji nas je nasadio kao masline u raju.

„Ove godine, kako smo čuli u Božićnoj poslanici Njegove svetosti Patrijarha srpskog Porfirija, slavimo 850 godina njegovog rođenja. Mnogi krajevi u našoj zemlji pretenduju da se Sava upravo rodio kod njih, otimaju se o tome da budu mjesto rođenja, tako da ćemo čuti razne legende o njegovom rođenju gdje je on i kako i na koji način ili došao ili učinio neko čudo. Tako imamo razne toponime koji nose ime Save: manastir Savina, Savinica, Savin kuk, Savin lakat, Savin izvor….Po predanju on je rođen u Rasu, u kom je bila prestonica Stefana Nemanje, od blagočestivih roditelja Stefana Nemanje i Ane“, istakao je vladika Kirilo.

Njegovo Preosveštenstvo je rekao da pošto proslavljamo 850 godina rođenja Svetog Save treba poznavati i neke činjenice o njegovim roditeljima, jer je iz tog svetog korijena iznikao sveti plod. Otac Svetog Save, Simeon Nemanja bio je sin Zavidin, koji je imao četiri sina i kojima je poslije svoje smrti ostavio vlast na dijelovima srpske zemlje. Neki od najljepših dijelova pripali su Simeonu pa su braća zbog toga stupala u konflikte i jednom prilikom su ga zatvorili. Simeon se tada pomolio Svetom velikomučeniku Georgiju, ako ga oslobodi da će mu sazidati manastir i tako je i bilo, te je on sazidao Đurđeve Stupove posvećene Svetom velikomučeniku Georgiju. Stefan Nemanja imao je za cilj da objedini tadašnje srpske zemlje i Bog mu je dao da u mnogome ispuni taj cilj jer je vidio da su tako razjedinjeni lak plijen za sve neprijatelje. On se dakle tome posvetio, a ujedno je bio i veoma religiozan čovjek, gradio je manastire, a istovremeno i čuvao pravoslavnu vjeru.

„Sveti Sava bio je treći sin Stefana i Ane, ali je pored svih blagodati koje je imao na dvoru izabrao drugi put. Sve je ostavio i otišao na Svetu Goru – zajedno sa svetogorskim monasima odlazi u manastir, današnji Pantelejmon i prima monaški čin sa imenom Sava. Time je pokazao da ga je ranila ta ljubav Hristova, tog Nebeskog Princa, Sina Božijeg koji je ostavio naručje svog nebeskog Oca i došao ka nama i time osiromašio, ali osiromašio je sa ciljem da bi nas obogatio blagodaću i da bi našu prirodu obogatio blagodaću i spasio našu palu prirodu. Ta istina koju je on saznao od monaha, i iz Svetih knjiga, Jevanđelja, ranila je srce Savino i on tu vertikalu, tu ljubav prema Bogu će hraniti do kraja svog života i njegov je cilj bio da se potpuno posveti molitvi i pustinjskom životu“, ispričao je episkop Kirilo.

To svjedoče, dodao je vladika Kirilo, mnoge isposnice o njegovom ličnom preobražaju, što je vrlo važno da shvatimo da prvo moramo sebe da promjenimo, pa da preobražavamo i učimo druge. Ima danas mnogo ljudi koji neprosvećeni Bogom uzimaju za pravo da kritikuju i patrijarhe i vladike i Sabor Crkve, ali nemojte da slušate takve ljude nego treba imati taj smireni duh o kojem nam svjedoči otac naš Sava koji se otimao svim silama da ga čak i ne rukopolože ni u kakav crkveni čin.

Kolika je bila povezanost Svetog Save sa roditeljima svjedoči i činjenica da su i oni primili monaški postrig, te kao Simeon i Anastasija dočekali smrt, a da se u toj ljubavi oca prema sinu i sina prema ocu rađala i buduća srpska Crkva i buduća prosvećena srpska država koja je već postojala, ali svakako bez tog duhovnog preporoda koji je Sava uradio stvarajući srpsku Crkvu ne bi ta država bila toliko blistava i tako preživjela sve napade i brodolome do današnjeg dana.

„Sveti Sava uradio je mnogo na prosvećivanju svog naroda, organizovao je Crkvu, organizovao je još desetak eparhija i 1219. godine izdejstvovao je priznanje nezavisnosti srpske arhiepiskopije i postao prvi arhiepiskop srpski. Ta nezavisnost srpske Crkve, nije pravilno, kao što neki insistiraju na tome da je od Save sve počelo što se tiče hrišćanstva, jer je i prije Nemanjića bilo u srpskom narodu ranohrišćanske tradicije i hrišćanske tradicije koju su donijeli prosvetitelji slovenski, učenici Kirila i Metodija i taj uticaj Nauma, Klementa, Save, Gorazda i Anđelarija osjećao se u svim zemljama gdje su živjeli Srbi. POred toga što nam je Sveti Sava pokazao tu glavnu vrijednost u ovom svijetu, ukorijenio nas u učenja Hristove nauke, on se pokazao kao veliki neimar, ali ne samo on nego i potonji vladari Dinastije Nemanjića“, rekao je vladika Kirilo.

„Sveti Sava do današnjeg dana sija nam kao zvijezda vodilja. On je veliki zato što je nasljednik Hristov i nasljednik Svetih otaca, zavjetuje nas da se držimo jednom otkrivene vjere pravoslavne koja je utvrđena na sedam vaseljenskih sabora“, istakao je vladika.

Episkop je čestitao slavu hrama nadležnom parohu Danijelu i njegovoj porodici, kumovima slave, te okupljenom vjernom narodu. Na trpezi ljubavi bio je gradonačelnik Novog Mesta Gregor Macedoni, načelnik opštine Straža pri Novom Mestu, Dušan Krštinc, konzul Republike Srbije u Sloveniji, Milinko Špica i župnik Klaudijo Peterca.