Patrijarh Porfirije i arhiepiskop Stefan bogoslužili u Bitolju

U toku svete Liturgije, koju su 30. juna 2024. godine služili Njegova Svetost Patrijarh srpski g. Porfirije i Njegovo Blaženstvo Arhiepiskop ohridski i makedonski g. Stefan u Sabornoj crkvi Svetog Dimitrija u Bitolju, obavljen je svečani čin kanonizacije Svete prepodobnomučenice Stefanide Bitoljske i Skadarske.

Sasluživali su visokopreosvećena i preosvećena gospoda arhijereji: prespansko-pelagonijski i administrator australijsko-novozelandski Petar, mihalovsko-košicki Georgije, zvorničko-tuzlanski Fotije, kruševsko-demirhisarski Jovan, crnogorsko-primorski Joanikije, raško-prizrenski Teodosije, evropski Pimen, tetovsko-gostivarski Josif, kumanovsko-osogovski Grigorije, deljadrovsko-ilindenski Joakim, delčevsko-kamenički Marko, bivši kumanovsko-osogovski Josif, jegarski i izabrani londonsko-irski Nektarije, heraklejski Kliment, hvostanski Aleksej novobrdski Ilarion, toplički Petar, dremvitski David, stobijski Jakov i velički Nikola.

Na kraju toržestvenog bogosluženja patrijarh Porfirije je, pored ostalog, istakao: – Saobraćajući međusobno jezikom tela u ozračju i radosti Pedesetnice, mi zasigurno – budući da smo jedno Telo i jedna Krv, da smo Telo Hristovo, da smo Crkva Njegova – razumemo jedni druge jezikom vere i jezikom ljubavi, baš onako kao što su tri hiljade ljudi sabranih u Jerusalimu, koji su došli sa svih strana i nisu znali jevrejski jezik, razumevali apostola Petra koji im se obraćao na jevrejskom jeziku kao da im govori na njima razumljivom jeziku. To je bilo zbog toga što su imali veru u živog Boga, što su imali ljubavi prema Bogu, što su tragali za istinom, punoćom, savršenstvom i svetošću, a onda je Duh Sveti govorio kroz apostola Petra i svi su se međusobno razumeli. Tako i mi, braćo i sestre, govoreći istim jezikom, jezikom Duha Svetog, govoreći jezikom pravoslavnim, govoreći jezikom Crkve, govoreći jezikom ljubavi, ne samo da se razumemo, nego i istinski jesmo jedno, jer se pričešćujemo istim Telom Hristovim i istom Krvlju Njegovom.

Besedu patrijarha Porfirija u celosti možete pročitati OVDE.

Snimak svete Liturgije možete pogledati pratiti na Jutjub kanalu TV Hrama – OVDE.

U toku svete Liturgije obavljen je svečani čin kanonizacije Svete prepodobnomučenice Stefanide Bitoljske i Skadarske. Ova Božja ugodnica je rođena kao Stevka Đurčević u Vraci kod Skadra 1887. godine. Iz rodnog mesta njena porodica i mnogobrojni Srbi iz tog kraja bivaju 1933. godine proterani u Drenovac kod Kline na Kosovu i Metohiji. Od rane mladosti posvećuje se živoj ljubavi prema Gospodu Hristu. Mučenički je postradala od okupatora u Bitolju 1945. godine. Iz neizdržive ljubavi i radosti Božje Sveta Stefanida je pisala ispovedna pisma svom duhovnom ocu, vikarnom Episkopu skadarskom Viktoru Dečancu (Mihailoviću), koja je svojevremeno (1963) u biblioteci Visokih Dečana pronašao blažene uspomene Mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije. Trudom sestara manastira Ćelija Piperska i dečanske bratije pisma su periodično objavljivana u časopisima, a zatim objedinjena u knjigu Hriste moj životu.

Tropar, glas 8: Kćeri Tišine, glavu tvoju venac netljeni krasi Hrista ljubljenog Ženika tvoga. Njemu se od detinjstva sva predajući nebesku mudrost si zadobila i shvativši trulež i sujetu sveta Njemu si se, Stefanido, svim srcem i krvlju priljubila, pojući: „Pa neka se čini što god hoće na ovome svetu, neka se obrće – prevrće, mene s Hristom niko rastaviti neće.

Kondak Kondak, glas 8: Bogomudra mati prepodobnomučenice Stefanida, jezik večnosti zavolevši i truležna usta svoja zatvorivši, ti Bogoliku dušu svoju ispuni sladošću tajnog razgovora sa Hristom, jedinom utehom i ljubavlju tvojom, ispovedajući: „Ovoliko sa Hristom živim koliko sa Njim slatko razgovaram“.

izvor: spc.rs