Hirotonija izabranog Episkopa jenopoljskog Nikona biće obavljena u nedelju, 1. septembra 2024. godine, sa početkom u 9 časova u hramu Svetog Save na Vračaru na svetoj arhijerejskoj Liturgiji koju će služiti Njegova Svetost Patrijarh srpski g. Porfirije sa arhijerejima i sveštenstvom. Prethodnog dana, u subotu, 31. avgusta 2024. godine, sa početkom u 18 časova biće izvršen čin narečenja izabranog episkopa u Sabornom hramu Svetog arhangela Mihaila u Beogradu.
Arhimandrit Nikon, izabrani vikarni Episkop jenopoljski, u svetu Branko Cvetićanin, rođen je 27. septembra 1958. godine, na Krstovdan, u Kaću, od blagočestivih roditelja Nedeljka i Marice. Osnovnu školu završio je u rodnom mestu, Gimnaziju „Svetozar Marković“ u Novom Sadu, a potom upisuje Prirodno-matematički fakultet Univerziteta u Novom Sadu. U vreme velike duhovne i egzistencijalne krize, na samom početku devete decenije dvadesetog stoleća, tačnije 21. novembra 1991. godine, po prizivu Gospodnjem, student Branko dolazi u Svetogarhangelsku lavru u Kovilju, gde postaje iskušenik kod duhovnika i nastojatelja jeromonaha Porfirija (Perića). U to vreme jeromonah Porfirije, po blagoslovu Episkopa bačkog i novosadskog g. Irineja, predvodi obnovu te zapustele svetinje.
Mladi koviljski iskušenik, zajedno sa tada nevelikim manastirskim bratstvom, stasava u blagodatnoj atmosferi i asketskom duhu svetogorskih manastira. Duga bogosluženja sa drevnim vizantijskim pojanjem smenjuje posvednevi naporan rad na obnovi manastirskih konaka i ekonomskih zgrada čemu doprinosi svom svojom duhovnom i fizičkom snagom i darovima.
Stoga ga posle četiri godine, na Sretenje 1995. godine, po činu male shime monaši episkop Irinej sa imenom Nikon, po Prepodobnom Nikonu Radonješkom, ruskom svetitelju iz 14-15. veka.
Monah Nikon preuzima dužnost ekonoma, razvija i upravlja ekonomskim delatnostima što bitno doprinosi napretku manastira. Poseban doprinos daje ličnim angažmanom u vraćanju nacionalizovane, odnosno bespravno oduzete, manastirske imovine. To doprinosi ne samo da manastir Svetih arhangela u Kovilju postane jedno od najprepoznatljivijih i najgostoljubivijih manastirskih zajednica u Srpskoj Pravoslavnoj Crkvi, nego i da može stabilno da se stara o Zajednici za zdravstvenu, psihološku i socijalnu rehabilitaciju mladih ljudi od bolesti zavisnosti Zemlja živih, koja je osnovana i deluje pod okriljem koviljske svete lavre.
U čin jerođakona ga je rukoproizveo njegov duhovni otac, tada vikarni Episkop jegarski g. Porfirije, 13. juna 2004. godine, na praznik Svetog apostola Jerma. U čin prezvitera – jeromonaha rukopolaže ga vladika Porfirije na Tominu nedelju, 15. aprila 2007. godine.
U isto vreme, otac Nikon je bio jedan od pregalaca obnove Verske nastave u Republici Srbiji. Predavao je veronauku od 1994. do 2002. godine u Osnovnoj školi „Laza Kostić“ u Kovilju, dakle, osam godina pre nego što je Verska nastava vraćena u obrazovni sistem Republike Srbije. On uspostavlja izuzetan odnos kako sa decom tako i sa veroučiteljima i drugim nastavnim osobljem, od kojih su mnogi u ocu Nikonu pronašli oslonac i duhovnu potporu za budući rad u obrazovanju i vaspitanju dece.
Zbog potreba misije Crkve, 2014. godine, kada Episkop jegarski biva posvećen za Mitropolita zagrebačko-ljubljanskog, jeromonah Nikon odlazi u Zagreb, gde kao sabrat manastira Svete Petke obnavlja monaški život i posvećeno radi na okupljanju srpske pravoslavne zajednice u Zagrebu. Kao sabrat manastira Svete Petke vodio je i duhovno staranje o profesorima i učenicima Srpske pravoslavne opšte gimnazije „Katarina Kantakuzina Branković“ u Zagrebu. Na Bogoslovskom fakultetu Univerziteta u Beogradu je diplomirao u aprilu tekuće godine.
Ono što je posebno obeležilo monaški podvig arhimandrita Nikona svakako jeste ljubav prema crkvenoj muzici i bogosluženju. Kao član znamenitog Vizantijskog hora manastira Kovilja od njegovog osnivanja, pored svakodnevnog pojanja na bogosluženjima ne samo u matičnom manastiru Kovilju već i na molitvenim sabranjima širom pravoslavne vaseljene, arhimandirt Nikon je nastupao u koncertnim dvoranama u mnogim svetskim metropolama dostojno predstavljajući publici iskonsku lepotu i dubinu pravoslavne umetnosti i duhovnosti.
U čin arhimandrita rukoproizveo ga je Njegova Svetost Patrijarh srpski g. Porfirije 26. jula 2024. godine u manastiru Svetih Arhangela u Kovilju.
Na predlog Episkopa bačkog dr Irineja (Bulovića) Sveti Arhijerejski Sabor Srpske Pravoslavne Crkve, na svom redovnom zasedanju održanom od 14. do 18. maja 2024. godine, izabrao ga je za Episkopa jenopoljskog, vikara Patrijarha srpskog.
izvor: spc.rs